Burada bir konuşma gerçekleştiren Türkiye Harp Malulü Gaziler Şehit Dul ve Yetimleri Derneği Malatya Şube Başkanı Mustafa Gözükara ise şu ifadeleri kullandı;
Değerli protokol kıymetli şehit yakınlarımız ve veliler:
Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Bölünmez Bütünlüğü İçin Bir An Olsun Tereddüt Etmeden Canını Bu Yolda Feda Eden Tüm Şehitlerimize Rahmet Gazilerimize İse Selametler Diliyorum.
Biz Türk Askerleri, İsmini Peygamberimizin İsminden Alan ve Onun Yolunda Yürüyen ‘Mehmetçik ‘ Adı İle İnancımızı ve Cesaretimizi Alemlere Rahmet Olan Peygamberimiz Muhammed Mustafa Sallallahu Aleyhüvesallam’den Almaktayız.
Öyle Bir İnanç ki bu her bir Türk Askeri Ölürse Şehit kalırsa Gazi olmak gururu ile her bir göreve şehadet ruhu ile yürümektedir.
Bizler Şehitliğin Peygamber Efendimize Komşu Olma Şerefi ile şereflendiğini bilerek bu uğurda can vermeye her zaman hazır olduğumuzu huzurlarınızda birkez daha beyan etmek isterim.
Bugün İsmini bu okul tabelasına yazdığımız kahraman şehidimiz Ahmet Şeker her Türk Askerinin olmak istediği makama 19 Haziran 1994 yılında hain teröristlerle çatışma sonucu şehadet makamına ulaşmıştır.
Ne ulvi bir rastlantıdır ki şehidimizin ilkokulu okuduğu Konak ilkokulu’nun adı bugün aziz şehidimiz Ahmet Şeker’in adını almıştır.
Başta devlet büyüklerimiz olmak üzere bu güzel olaya vesile olan tüm değerli isimlere teşekkürü bir borç biliyorum.
Hepinizi saygı ve hürmetle selamlıyorum.
Şehit Ahmet Şeker’in Özgeçmişi;
02.04.1973 Yılında Malatya’nın Konak Kasabasında dünyaya geldi.1973 Yılında Şükrü ve Zehra Şeker’in ilk erkek çocuğudur.1979 yılında Konak ilk okuluna başlamıştır. İlk okulu bitirdiği zaman öğretmenleri ailesinin yanına gelip çocuğunuz çok başarılı geleceği parlak mutlaka okuluna devam etmeli demişlerdir. Fakat ailenin maddi durumu zayıftır. Oğul Ahmet Şeker’de bunu bilmektedir. Okulunu bitirdikten sonra maddi imkanların yetersizliğinden daha çocuk yaşta sanayide işe başlamıştır. Askerlik hizmeti gelene kadarda çalışarak hem kendine hem de ailesine maddi olarak katkıda bulunmuştur. Spora meraklıdır. Maddi imkansızlıklar dan okuyamadığı boşluğu futbol oynayarak ve tekvando eğitimi alarak ve en çokta okuyarak geçirmiştir. Babası çiftçidir Ahmet Şeker’in. Kışları sanayideki işinin yanı sıra yazları da kayısı bahçesinde çalışarak askerlik çağına kadar gelmiştir. Bu arada kazandığı paradan arta kalan her kuruşunu kitaplara yatırmıştır. Maddi yetersizlikten dolayı okula gidemeyişini bu yöntemle tamamlamaktadır. Öyle ki odasının bir bölümünü kitaplara ayırmış kendine bir kütüphane yapmıştır.Boşta kaldığı her anıda okuyarak geçirmiştir. Spora olan merakı herkes tarafından bilinen Ahmet Şeker askerlik zamanı geldiğinde bütün spor belgelerini alıp askerlik şubesine götürmüş ve askerliğini komando olabilmek için müracaatta bulunmuştur.
Askerliğinin nereye çıkacağını merak eden Ahmet Şeker Acemi Birliği açıklanınca çok mutlu olur. Çünkü Acemi Eğitim Birliği KIRKAĞAÇ/MANİSA’dır. Burada eğitimini tamamlayan Şehidimiz buradan Ortabağ/Uludere’ye Usta Birliğine gitmiştir. Askerlik hizmetine devam eden Şehidimiz burada yaralanmış ve hava değişimine gelmiştir. Burada ailesinin ve çevrendekilerinin biraz daha rapor alalım bir daha gitme demelerine kızan Şehidimiz; hayır benim gitmem lazım çünkü benim arkadaşlarım orada yalnız ve bir an önce iyileşip onların yanına dönmeliyim bu olayı bir daha konuşmayalım diye kestirip atmıştır. Hava değişiminin ardından tekrar birliğine dönmüş ve kaldığı yerden görevine devam etmiştir. Arkadaşlarına ve görevine kavuşan Şehidimiz bir müddet sonra teröristlerle girilen bir çatışmada ayağından vurulur. Televizyonda haberlerin duyulacağını bilen Şehidimiz ablasına telefon açıp bir müddet televizyon açmayın annem yaralandığımı duymasın demiştir. Bu yaralı haliyle bile annesinin bunu duyup üzülmesini istemeyen Şehidimiz tekrar hava değişimine gelir. Hava Değişimi esnasında bile vurulduğunu annesine söylemeyen şehidimiz bunu herkesten gizlemeye çalışmıştır. Bu onun son izne gelişidir. Bunu bilen şehidimiz bu defa birliğine giderken farklı olarak herkesle helalleşir. Askerliğinin bitmesine on gün kala evini arayıp teskereme on gün var şimdi bir operasyona gidiyorum. Gidip geldikten sonra terhis olup sizlerin yanına döneceğim. Sizleri çok özledim demiştir. Bu onun ailesiyle son konuşmasıdır.19 Haziran 1994 Yılında saat 15:30 sıralarında girdiği bir çatışmada Şehadete ulaşır.Yanında bulunan komutanlarının ifadelerinden Kelimei Şehadet getirip şehit olduğunu öğreniyoruz. Şehidimizle ilgili şahsi eşyalarının içinden çıkan bir detay herkesi ağlatmıştır. İzne geldiği bir gün Orduzu minibüsüne bindiğini ve Şoföre bozuk parası olmadığı için tüm para verdiğini ve şoförün parayı bozamadığı için sonra verirsin demesi üzerine inen Şehidimiz minibüsün plakasını alıp not edip bana bir şey olursa bu şoförü bulup ona olan borcumu ödeyin yazmıştır. Bütün Şehit olan kardeşlerimizin ortak özellikleri ondada mevcuttur. Bunların en başında gelen Vatan Aşkı, Bayrak Aşkı, Dürüstlük, Sadakat bu özellikleri görünce İç Güvenlik Gazisi Yalçın YEDEK’in sözleri geliyor aklıma “Abicim bu şehitlerin ortak özelliklerine baktın mı hiç. Hepsinin ortak özelliği aynı. Bunlar şeçilmiş kardeşlerimiz. Yüzlerindeki nurdan bile anlamak mümkün” sözleri geliyor aklıma. Evet gerçekten de bu kardeşlerimiz hepimizin arasından seçilmiş ve şehadet mertebesine ulaşmış kardeşlerimiz. Şehadetinden sonra birliğinde abdest aldığı çeşmeye onun adını veriyor arkadaşları. Malatya’da bir parkada adını veriyorlar. Ama ailesinin en büyük arzusu maddi imkansızlıklardan dolayı okuyamayan Şehidimizin adının doğduğu ilk okulu bitirdiği Konak İlkokuluna onun adının verilmesidir. Buda Şehidimizin bizler için canını hiçe sayıp Şehadete yürümesinin yanında hiçbir şeydir. Bizlerde bunu yapmak için elimizden ne geliyorsa yapacağız. Sana Sözümüz olsun. Ruhun Şad mekanın Cennet olsun Şehidim.
Yorumlar kapatıldı.